Voor jou op deze vaderdag!
Voor jou, als je een vader hebt. Hem bewondert, samen dingen deelt. Je hem ziet, elkaar opzoekt, raad kunt vragen als het nodig is. Trots bent als je op elkaar lijkt.
Voor jou, die dit had. Wist hoe dit voelde. Maar oh wat zit je vandaag met dat verdrietige gevoel. Herinneringen die je koestert. Was hij er nog maar. Al zou hij ver weg wonen, je zou gaan vandaag! Je mist hem zo!
Voor jou, die het liefst vandaag thuis zou willen komen. De grote open armen van je pa zou willen voelen. Weer een blik in zijn ogen willen zien vol liefde, waardering en erkenning. Niet jouw keuze, maar hij koos anders en ontneemt jou zichzelf. En ziet zelf niet wat hij teweegbrengt in jou. Geen ruimte voelen om dit te doorbreken. Onmacht.
Voor jou, die bestaat dankzij hem. Je weet alleen niet wie hij is. Al vroeg uit je leven vertrokken om redenen die voor hem legitiem zouden zijn. Je voorstellingsvermogen is rijk, maar wat is de helft van jou een onbereikbaar gebied.
Voor jou, omdat je wel een vader hebt, maar hij door een diagnose of verslaving niet de vader kan zijn die jij zo nodig hebt en verdient. Dat je weet dat het leven niet maakbaar is, maar dat je wel dapper wat van je leven maakt. Hem binnen bereik hebt, maar voelen dat er geen samen is.
Voor jou, omdat je vandaag absoluut verafschuwt. Een vader die alle grenzen over ging. Waarbij jij geen kind kon zijn. Geschaad in vertrouwen, misbruik van positie en rol. Dit had jou niet mogen overkomen!
Voor jou, als je heel graag vader had willen zijn. Het je niet gegeven is door welke omstandigheid of oorzaak ook. Je pijn voelt als je kinderen of andere vaders ziet. Zoveel te geven hebt. Maar een verlangen hebt waarvan je weet dat het niet gaat gebeuren.
Voor jou, als je vader bent. Maar je krijgt de kans niet. Kinderen die jou niet mogen zien. Daar waar er gekozen wordt om de kinderen bij je weg te houden. De onmacht van het kortste eind. De verscheurdheid van loyaliteit.
Voor jou, op deze vaderdag!
Liefs, © Jabca