Voor jou, omdat je moeder bent. Belangrijke zorg die jou toevertrouwd is. Jij die iemand liefhebbend mag begeleiden in het opgroeien naar volwassenheid. En zelfs daarna zul jij er altijd als moeder zijn.
Voor jou die een moeder heeft. Iemand die je zegt dat het goedkomt. Die trots op je is en van je houdt zonder voorwaarden. Gewoon omdat jij haar kind bent. Bij wie je weet dat je altijd welkom bent zoals je bent.
Voor jou, die moeder zou willen zijn. En die moeders ziet. Die kinderen ziet die blij zijn om ouders te zien. Als er weer een baby wordt geboren, soms een traan laat. Verlangen zonder invulling. Pijn wat over moet gaan in aanvaarden en wat zo makkelijk klinkt.
Voor jou die een moeder als andere moeders zou willen hebben. Maar je trof iemand die er niet voor jou kon zijn. Niets daarin is een excuus. Het doet pijn en het had niet zo moeten gaan.
Voor jou die een moeder had. Zo goed wist hoe dat voelde. Zoveel liefde wat je wederzijds beleefde. Het gat wat is geslagen door haar te verliezen. Rouwen wat pijn doet. Iemand die dat alleen echt ten diepste begrijpt als je weet wat het is om meegemaakt te hebben.
Voor jou die in een situatie zit waarin er geen ruimte is voor moederschap. Daar waar je redenen hebt die niemand weet. Maar ook voor jou is er een vandaag. Met pijn en verdriet wellicht.
Gewoon. Voor jou. Op deze moederdag.
Liefs,
Jabca