Articles by: Jabca Bakker

De Onthechte Maskerstructuur

Ik ben, dus ik overleef!   Deze weblog is een start van een serie van 6 blogs. Ze gaan over karakterstructuren, ook wel maskerstructuren genoemd. Het zijn stuk voor stuk overlevingsmechanismen waarbij de expressie wordt geblokkeerd, als een gevolg van ‘krassen op de ziel’. Er zijn zes verschillende karakterstructuren te onderscheiden, gekoppeld aan de levensfase waarin zich het overlevingsmechanisme kan ontwikkelen. Door het hanteren van dit masker komt iemand niet meer tot zijn recht of hij […]

Read More

Zoek het uit met je zoektocht naar geluk!

Je kent ze wel, die blogs over geluk. Bijvoorbeeld deze: ‘10 manieren om een gelukkiger leven te creëren‘. Of dat artikel over zingeving; ‘de sleutel tot geluk‘. Of die columns over ‘kleine geluksmomenten’. Eigenlijk krijg je via allerlei kanalen één grote zoektocht naar geluk voor je netvlies geworpen zonder dat iemand weet wat het nu eigenlijk is. Er worden onderzoeken gedaan, percentages genoemd, maar ondertussen blijft iedereen maar zoeken en vergelijken en het er hoofd over […]

Read More

Masker af!

Een diva, als je niet beter wist. Neus in de lucht. Wimpers in de krul. Rechte houding. Draaiend hoofd, wapperend haar naar achteren. Nuffig, als je niet beter wist. Tred stevig, komend van buiten naar binnen. Prinses. Koele blik. Je toch wat aarzelende hand op de deurkruk. De wachtkamer. Zoekend kijk je rond. Koude ruimte. Mensen die praten achter een glas, je voelt je bekeken. Je even melden is al die volgende drempel die je […]

Read More

Totaal gegrepen!

Die dag, het verrijkte mijn leven. Ik kreeg je in mijn armen en ik hield je vast, keek in je mooie gezichtje en wist: “Dit is voor het leven!”. Dit, het gevoel wat er eerder niet was. Het gevoel wat alleen nog maar woorden waren van anderen die het beschreven. Maar toen, kijkend in je mooie oogjes, wist ik dat dit een bijzonder, een heel bijzonder gevoel is. Tante worden, tante zijn. Het overkomt me […]

Read More

Wachten als het eigenlijk niet meer kan!

Opeens was het er weer. Dat moeilijke, dat niet grijpbare gevoel. Dat gevoel, dat als je erover nadenkt, je niet tot zinnen komt om het te beschrijven. Dat gevoel dat heel veel dingen zegt, maar ook zorgt dat je heel veel dingen niet (meer) doet. Niet omdat je niet wilt. Al wil je niets, zo voelt het. Dat willen schreeuwen, en dat stil in een hoekje willen blijven zitten. Dat willen wegrennen en dat liever […]

Read More

Ga ervoor!

Het is eigenlijk wel beschamend dat er zoveel betutteling nodig lijkt te zijn in Nederland op het moment. Je hoeft maar met de trein te reizen en bij aankomst van het station wordt er al omgeroepen dat je toch zeker niet moet vergeten om uit te checken. Vervolgens zit je thuis op de bank en komt er weer die vervelende reclame van een of ander merk van vaatwasmachinecapsules voorbij met de boodschap: “Pas op met kinderen, […]

Read More

Mijmeringen.

Daar zit ze, op het bankje bij de boom. Door de dagen van de afgelopen jaren, zijn de minuten in de uren anders geworden als hoe het was. De versnelling slaat steeds meer toe. De rust lijkt meer en meer te ontbreken. Beelden vullen je blikveld en ze volgen elkaar in een snel tempo op. Echte aandacht, het achterover leunen en er zijn, inmiddels zaken die zeldzaam zijn geworden. Technologie staat voor niets, maar bijbenen […]

Read More

Hou gewoon van ons!

We vragen er niet om. Nooit gedaan. Zullen we ook niet doen. Maar het is zo. Hoe jong of oud we ook zijn, Het is een feit. We zitten erin. Een situatie waar we niet voor kiezen. We weten niet beter. Het is wat het is en het gaat zo. Nog steeds. Steeds opnieuw. We willen wel, we denken wel, we missen wel, we zoeken wel, we hopen wel. Echt. Steeds weer. Maar waarom gaat […]

Read More

Jij, mooie dappere jij …

Je was onzeker geworden, vertelde je me. Je lichaam niet meer kunnen vertrouwen. Je zo in de steek gelaten voelen, door je lichaam. Je koos het niet. Het was er opeens. Een hersenbloeding. In totale afhankelijkheid alles weer opnieuw aanleren. Herstellen. Hard werken. Een druk sociaal leven wat opeens stil ligt. Je niets meer kunt. Letterlijk en figuurlijk uit je evenwicht zijn. Opkrabbelen. Een sterke wil. Gemotiveerd worden en dit aangrijpen. Wilskracht tonen, tanden bijten. […]

Read More

Alleskunners, dat zijn het!

Elke dag opnieuw. Je vrolijke glimlach bij elke binnenkomst. Een high five of een boks, een schouderklop of een luisterend oor, het knijpje in een wang. Half negen, als de bel is gegaan. Je overziet ze. Je voelt ze aan. Je kijkt, je doorziet. Je hoofd registreert de signalen. Je slaat het op. Wat ken je ze allemaal stuk voor stuk. De omstandigheden, de uitdagingen. Hun wereld. Daar sta je, voorbereid voor elke les. Energiek, […]

Read More